Een echte feestweek!

Afgelopen week was het dan zover. Onze kinderen waren jarig. Maandag 1 juni is Franka alweer drie jaar geworden.

Op zo'n dag mag ze natuurlijk zelf zeggen wat ze het liefste wilde doen. Het werd de dierentuin. Wij met z'n allen, inclusief Fenrir, in de Ford op weg naar Emmen. Tja de Renault is nog steeds niet gemaakt. Eenmaal aangekomen duurde het een poosje voordat de hele auto uitgeladen was. Franka eruit, Thor eruit, de buggy voor Thor, Fenrir eruit, de fietskar voor Fenrir en de tassen vol met spullen voor onze hond en kinderen. Uiteindelijk liepen we met z'n allen opweg naar de ingang. Veel mensen keken toch even achterom bij het zien van een hond in de fietskar, of het was omdat Fenrir gewoon erg mooi is. Dat was blijkbaar wel een beetje gek. Bij de ingang bleek dat Fenrir echt niet mee naar binnen mocht. Gelukkig werkt Dicky in Emmen en kon hij bij een collega even buurten. Claud is met de kinderen naar binnen gegaan. Frank wilde echt alles zien en kon er geen genoeg van krijgen. Ook de draaiende fietsen in de speeltuin waren een echte hit totdat ze er wankelend op haar benen van duizeligheid vanaf kwam. Thor vermaakte zich ook prima. Hij kraaide en lachte bij het zien van al die dieren. Ook vermaakte mensen zich om Thor. Nou ja vermaakten. Er waren er een aantal die vonden het belachlijk dat hij een groene hanekam had, een aantal alto's vonden het ontzettend stoer, stoere Thor, en een groep Japanners met, hoe kan het ook anders, camera's namen echt de tijd om hem uitgebreid te fotograferen. Na een paar uur rondgewandeld te hebben en de kinderen een voor een gedragen te hebben heb ik Dicky gebeld. Hij stond vlak daarna op ons te wachten vlak bij de hoofdingang. Thuis mocht Franka nog zeggen of ze uit eten wilde of dat wij pannekoeken voor haar moesten bakken. Rarara. Het werd uit eten in het pannekoekenhuis.

Aan het einde van de dag waren de kinderen bekaf.

De volgende dag mocht Frank trakteren bij de kabouters. Ze voelde zich ontzettend trots. Woensdag was het even rust en donderdag 4 juni was het Thor zijn beurt.

Hoera, alweer 1 jaar. Wat is dat snel gegaan. Dicky moest aan het werk vandaag, dus 's-morgens voordat hij ging hebben we Thor zijn cadeautjes gegeven. 's-Middags ben ik met de kinderen naar het Swienneparredies gegaan op de fiets. Tja, de Renault is nog steeds niet gemaakt. Het regende en het waaide hard en ik zag er vreselijk tegenop. Maar goed, beloofd is beloofd. Daarom de tweezits fietskar, die we van Eelco en Lau hadden gekregen, maar achter de fiets gebonden, de andere had Dicky trouwens nog in zijn auto, en gaan. Na een tijdje fietsen, het leek wel een uur, kwamen we aan en bleken wij de enigen te zijn. We kregen een persoonlijke rondleiding en de kinderen mochten de varkens aaien en appels geven. Ze mochten zelfs bij een aantal in het hok. Frank was wat dwars en deed net of ze er niets aan vond, maar ondertussen, en Thor had het weer enorm naar zijn zin. (Zou hij dan toch boer worden?) De volgende dag mocht Thor trakteren bij de opvang en dat vond Frank toch niet zo leuk geloof ik. Ze was aardig dwars in de bibs. De volgende dag was het echt feest.

Maar 's-morgens zagen wij tot onze grote schrik dat het vlooienmiddel bij Fenrir niet had gewerkt. Dat verklaarde waarom de hele week zijn oor alweer hing waarschijnlijk. Claud is snel naar Sacha gereden, zij heeft een dierenwinkel in Midwolda, en heeft daar een sterker middel gehaald. Dit middel was tevens een ontworming. Gauw hebben we hem dat gegeven en hierna in zijn bench gestopt. Hierna kwam al snel het bezoek. Paul en Marleen in de ochtend en de rest 's-middags. Het was een heel gezellig feest waarbij de kinderen zich vreselijk vermaakt hebben.

Ze waren met z'n allen zoet aan het spelen. Voor de achterblijvers hebben we broodjes shoarma gemaakt. Maar tijdens het opdienen moest Fenrir ineens ontzettend kotsen. Drie hoopjes en de laatse daarvan in mijn mooie zwarte ballerina's (flatjes Dicky). De ontworming werkte dus ook weer goed. (Van vlooien komen wormen).

Nu is ondertussen een nieuwe week begonnen. Fenrir liep niet lekker mee en hapte steeds vaker naar Frank haar benen. Gelukkig kwam ik Corien tegen, onze buurvrouw, en heeft ze mij laten zien wat ik het beste kon doen. Ik heb goed naar haar gekeken en samen met Dicky Fenrir anders aangepakt. Ondertussen is hij aan het veranderen naar een gehoorzame hond waar je heel gezellig, een nu nog kort stukje, mee kunt wandelen. Dinsdag heeft hij zijn voorlopig laatste inenting gehad. Hij bleek nu bijna 12 kilo te wegen en het gaat erg goed met hem.

Donderdag gaat Claud voor het eerst met hem naar de reddingshonden cursus. Er valt dus de volgende keer weer veel te vertellen.

...........en ze kan.............

Nu ook nog even een klein berichtje. Frank besloot vandaag: ik wil steppen. Ze was aan het spelen met Xander en Arwen. Beiden hebben step met skatewieltjes. Frank mocht Arwen haar step wel even lenen. Binnen 5 minuten heeft ze zichzelf geleerd te steppen. Natuurlijk had ik nog zo'n step in de garage en die is nu dus van haar. Zie het filmpje hieronder. Dicky was trouwens tegelijkertijd bezig met het bouwen van het hek voor onze oape Fenrir.

Er was eens ................ een blog!

Het is een hele lange tijd geleden maar nu de rust hervonden is, eindelijk weer bericht. De afgelopen maanden zijn we met Thor in en uit het ziekenhuis geweest.

Hij is een aantal keer erg benauwd geweest. Ook is hij nog een keer korte tijd op bezoek geweest in het ziekenhuis met een beginnende uitdroging. Maar gelukkig is hij, vorige week donderdag, weer helemaal gezond verklaard. Ook zijn reflux is weg. Ondanks alles is hij goed gegroeid. Explosief zelfs. Hij weegt nu al bijna 12 kilo en is ruim 75 cm lang.

Franka heeft zichzelf de afgelopen tijd ook erg ontwikkeld. Haar woordenschat is enorm groot, ze probeert puzzels van 70 stukjes te maken en ze begint nu andere talen te leren (een beetje engels, duits en frans). Ook heeft ze geleerd te fietsen. Daar kan ze geen genoeg van krijgen. Ze vindt het heerlijk om zo snel mogelijk te fietsen en de wind door haar haren te voelen.


Ook zit ze sinds 3 weken op de gymclub in het dorp samen met haar goede vriendin Lucia. De twee jongedames vermaken zich daar kostelijk en presteerden het om tijdens de eerste gymles frontaal met de hoofden tegen elkaar op te springen.
Naast de ontwikkelingen van Frank en Thor, waar wij erg van genieten en ons elke dag weer op verheugen, hebben we nog iets heel leuks om naar uit te kijken. 11 mei aanstaande krijgen wij een hond. Een hele mooi Oud Duitse herder. Zijn naam is Kolmas Johan Fenrir of Shinjisstar. Zij roepnaam is Fenrir. Nu de hond al bijna komt zijn wij erachter gekomen dat onze auto wel een beetje te klein is. Daarom ben ik afgelopen maandag met de kinderen op auto jacht geweest. Bij de garage had ik 2 leuke auto's gezien. Een Chrysler Voyager en een Renault Espace. Natuurlijk moesten ik en de kids daar even een proefrit in maken. Dus de autostoelen overgeheveld en gaan rijden. Franka vondt het fantatisch. Na de proefritten en wat telefonisch contact met Dicky heb ik besloten om de Espace te kopen. Volgende week donderdag kunnen we de auto halen en hebben we eindelijk plek voor alles. Vandaag zijn Dicky en ik nog bij Ronald en Saskia geweest om te genieten van onze pup en natuurlijk de andere pups. Ronald en Saskia zijn fokkers van Oud Duitse Herders. We hadden de kinderen ondergebracht bij mijn vader en moeder zodat wij even rustig van de pup konden genieten. De hele middag zou ook te lang zijn voor Thor. Die heeft nog echt zijn middagslaapje nog nodig. Het was heerlijk en Fenrir lijkt al aardig eigenwijs te zijn. Wij kunnen niet wachten tot maandag over een week.



Voor nu wil ik een eind aan dit verhaal breien maar niet voordat ik nog enkele huishoudelijke medelingen heb gedaan. Zaterdag 16 mei vieren we Dicky zijn verjaardag en zaterdag 6 juni vieren wij de verjaardagen van Frank en Thor. Voor de laatse 2 vind je aan de rechterkant de verlanglijstjes.

Thor en zijn fles

Nog een kleine update. Onze stoere man hanteerd nu zijn eigen fles. Zie het filmpje.
ps. Let niet op zijn ademhaling en vooral niet op het einde van het filmpje. Mijnheer werd een beetje nieuwschierig en dacht dat hij de camera wel mocht hebben.

Zieke Thor

Ik heb de afgelopen twee weken mijn werkdagen kunnen werken. Dit komt voornamelijk omdat Dick zo lief was om thuis te blijven. De eerste week na de vakantie ging prima. De kinderen waren fit en vrolijk. Op zaterdag ben ik nog gaan schaatsen met Frank. Ze voelde zich al niet helemaal top maar van nog een weekeind natuurijs moet je in Nederland wel even genieten tegenwoordig. Na een uur op het ijs had zij er duidelijk genoeg van. Op zondag werd ze echt ziek en Thor was ook al ziek aan het worden. Ik voelde me gelukkig alleen een beetje verkouden

maar bij de kinderen had het virus genadeloos toegeslagen.
Frank was ietwat pissig omdat ze niet mocht spelen met haar vriendje Xander. Ze at bijna niet en was ontzettend moe dus dat spelen kon echt niet. Koekjes en snoepjes wilde ze wel maar helaas voor haar krijgt ze die niet wanneer ze geen brood en fruit heeft gegeten.Voor het slapen gaan druppelde ik wat bergamot op een tissue en legde dat op Frank haar radiator. Hierdoor heeft ze tijdens de nachten goed kunnen slapen. Bergamot vergemakkelijkt de ademhaling en heeft ervoor gezorgd dat ze 's-nachts niet zo hoefde te hoesten. Thor begon ook wat minder te eten en woensdag ben ik toch maar even met hem langs de huisarts gegaan. Hij begon weer meer geluid te maken bij het ademhalen en greep steeds naar zijn rechteroor. Ook de nachten daarvoor waren een ellende geweest. Hij was steeds wakker geworden. Bij de huisarts bleek mijn vermoeden te kloppen. Hij had een oorontsteking. Verder is dat niet erg maar het is wel erg pijnlijk. Hij mocht weer een week van een kuurtje genieten. Op vrijdag begon Frank enorm op te knappen en Thor begon steeds moeilijker te ademen ondankt te pufjes. Dick is toen weer naar de huisarts gegaan en daar kreeg hij nog een kuurtje prednisolon mee. Hiermee moest hij toch echt makkelijker gaan ademen. Zaterdag ben ik eerst met Frank naar Hoogezand gegaan. Er moest even gewinkeld worden. De kinderen groeien zo snel en hadden alweer nieuwe kleren nodig. Ik was alweer afgevallen en had ook nog wat kleding nodig. Geen enkele broek zit nog goed om mijn bibs. Frank was ontzettend zoet en liet me zelfs de uitgezochte kleding passen. Na het winkelen nog even koffie drinken bij Cris en toen naar huis. Later die dag kwamen Alex en Bettina langs. Ze hadden voor Frank en Thor een boek meegenomen. De kids waren daar erg blij mee. Van bijkletsen kwam niet zoveel. Ze waren druk met de WII aan het spelen. Thor werd steeds verdrietiger en toen hij de volgende dag wakker werd vonden we dat de prednisolon niet genoeg hielp. Zondag ochtend ben ik met hem naar de weekeind arts gegaan. Dokter John (klinkt als een naam uit een soap) vondt het nodig om hem op te nemen in het ziekenhuis. De rest van de dag hebben Dick en ik in het ziekenhuis gezeten. Franka werd opgehaald door mijn vader en moeder en mocht daar de rest van de middag spelen. 's -Avonds werd ze door opa en oma naar het ziekenhuis gebracht en mocht Thor nog een goede nacht wensen. Frank is met Dick naar huis gegaan om te eten en ik heb Thor nog verzorgd totdat het zijn bedtijd was. Daarna ben ik naar

huis gegaan. De volgende ochtend had ik de ronde van de arts gemist maar de verpleging vertelde me dat ik mocht kiezen. Ze wilde hem nog wel een nacht houden maar ik mocht hem ook meenemen als ik dat aandurfde. Daar hoefde ik niet lang over na te denken. Natuurlijk neem ik hem het liefst mee naar huis. In het ziekenhuis is er nog wat snot bij hem afgenomen om dat te controleren op het het RS virus. Daar krijgen we 19 februari uitslag van. Ondertussen is zijn ademhaling nog steeds niet optimaal maar ik heb goede hoop dat het snel beter zal worden. Donderdag hebben we nog een controle afspraak bij de huisarts. Misschien is de uitslag van de test al naar haar gestuurd. We zullen rustig afwachten wat er verder gebeurd.

Nog even een leuk ankedote: Franka wilde graag verven met haar vingerverf dat ze had gekregen van sinterklaas. Lieve schat zeg ik, dat is vingerverf. Oh zegt ze mag ik er wel een kwastje bij anders worden mijn vingers zo vies.

Na lange tijd...........eindelijk bericht!

(Her en der zijn gewoon leuke foto's geplaatst. Deze hebben niet noodzakelijk iets met de tekst te maken)

December is altijd een drukte van jewelste maar ook erg gezellig. Als eerste was daar natuurlijk Sinterklaasavond. Erg spannend dit jaar voor Franka. Ze is zich nu helemaal bewust van het hele circus. Ze vondt het niet alleen leuk om haar eigen cadeautjes te krijgen maar ook om anderen cadeautjes uit de zakken te geven. Dus opa, oma, Cris, Annet, Papa, Mama en Thor werden door haar bediend. Franka en Thor waren flink verwend. Bij Franka is de barbie tijd aangebroken. Voor haar kon Sinterklaas dan ook eindigen toen ze haar barbie auto kreeg met twee barbies. Daar was ze het meest blij mee. Thor onderging het allemaal en lachte van oor tot oor bij elk cadeau. Voor ons begon december verder wat minder gezellig. Allemaal waren we geinfecteerd met een wrede bacterie. Franka had er het minste last van. Ik zat het eerst bij de dokter. Ik was veroordeeld tot een keelontsteking en een bijholte ontsteking en kreeg een Doxycilline kuur mee. Ik had de hele kuur afgemaakt en gemerkt dat mijn keel en tong toch wel erg dik werden. Op vrijdag ging ik even langs de apotheek om eten voor Thor te halen. De apotheek stuurde mij door na de weekend arts. Het bleek om een allergie te gaan van de doxy kuur. Een week later vonden we Thor toch wat benauwd klinken. Dus hop weer naar de huisarts. Volgens de huisarts was hij behoorlijk benauwd en mocht pufjes hebben. Prima dacht ik.

Kinderen naar de opvang dan kan ik even boodschappen doen en schrijven. Nog geen uur later belde de opvang. Thor heeft 39,5 graden koorts. Dus hop, terug naar de opvang kinderen in de auto en terug naar de huisarts. Hij bleek nu een beginnende longontsteking te hebben en ik kreeg nog een kuurtje mee. Anderhalve week lang heeft zijn week gedraaid om het innemen van medicijnen. Aan het einde van die week, het begin van de kerstvakantie, was daar de bruiloft van Klaas en Stefanie. Wat zagen ze er mooi uit. Het burgelijk huwelijk vond ik erg mooi, ontspannen en persoonlijk. Wij wensen ze alle inspiratie toe om van hun leven samen iets heel moois vol liefde te maken.

Niet lang daarna ging Dicky maar even langs de huisarts en kreeg ook een doxy kuurtje mee om zijn verkoudheid de kop in te drukken.

Hierna volgden de kerstdagen. Mijn oma Trien zou komen logeren en we hadden nog een hoop achterstallig opruim en schoonmaak werk te verrichten. Na een aantal dagen hard werken heb ik haar eerste kerstdag opgehaald uit Castricum. Zij was erg blij bij ons te zijn en heeft genoten van alle dagen dat ze er was. Tweede kerstdag zijn we met twee auto's naar mijn vader en moeder gegaan. We kunnen net met z'n vieren in mijn auto daarom gingen Franka en Dicky maar in zijn auto.
De dag erna kwam Cris, mijn broer(tje) om oma weer terug naar huis te brengen zodat ik mijn tas kon inpakken. De volgende ochtend kwam mijn moeder mij ophalen om naar Kopenhagen te gaan. Heerlijk een paar dagen weg, even uit de kinderdrukte. Mijn moeder houd erg van winkelen. Daarom heb ik haar diezelfde avond stroget (met een streepje door de o) laten zien. De langste autovrije winkelstraat van Europa. Ze dacht bij elke kruising dat de finnish bereikt was, maar nee, het ging maar door.

De volgende ochtend zijn we naar Christiania gegaan. Dit is een soort vrijheid staatje binnen Denemarken. (aan de rechterkant vind je een link) Fantastisch om daar rond te lopen en de sfeer weer in mij op te nemen. Ik heb daar weer veel inspiratie en energie opgedaan. Vervolgens zijn we gaan winkelen want Kopenhagen is tegenwoordig een echte desingerstad. Ik heb een prachtige wollen jurk gevonden, leuke schommelstoeltjes voor de kinderen en een trui en shirt voor Dicky van Deense ontwerpers. Diezelfde avond zijn we naar Tivoli gegaan. Dit was mijn derde keer in Kopenhagen maar nog nooit was ik in Tivoli geweest. Ze vierden er nog kerst en hadden alles prachtig versierd. Het mooist was de watershow. Natuurlijk moest ik nog even in de achtbaan waarna we de avond hebben afgesloten met een belachelijk duur diner. Een glas wijn kostte gemiddeld genomen tien euries. Amehoela dacht ik. Dan maar dat glas cola van vier euro. Na de noodzakelijke nachtrust hebben we de trein genomen naar Malmo. (twee stipjes op de o) Mijn moeder verbaasde zich over het verschil in bouwstijlen tussen deze twee steden/ landen. Midden in het centrum hadden ze een ijsbaan gebouwd net als Groningen maar hier hadden ze een kunstschaats voorstelling. Fantastisch. De volgende dag was het tijd om naar huis te gaan. Wat waren de kinderen en ik blij elkaar weer te zien. Ook had ik Dicky erg gemist en hij mij natuurlijk. Ondertussen was het oudjaarsavond en was ik erg moe. De rit terug was mistig en glad voor een groot deel. Vooral de store beld, de grote brug tussen fyn en sjealland was inspannend rijden. Om twaalf uur hebben we Franka wakker gemaakt en ons vuurwerk afgestoken. Dit jaar vond ze het een beetje eng. Vorig jaar vond ze het helemaal geweldig. Na een nachtrust van vier uur liet Thor alweer van zich horen. Het voordeel van het hebben van kinderen is namelijk dat je heerlijk de tijd hebt om uit te rusten. NIET!!!!! Op zaterdag kreeg ik nog een hele mooie verassing van Dicky. Een collega van hem, Remco, was de dag van mijn vertrek naar Kopenhagen bij hem langs gekomen om foto's te maken van de kinderen. Drie van de mooisten had Dicky laten afdrukken op canvas. Ik was er zo blij mee dat de tranen over mijn wangen stroomden. ( Kan ik het excuus zwangerschapshormonen nog gebruiken?)

Dicky dan je wel. Ook Remco wil ik hierbij nog even bedanken.
De vakantie is voorbij en de rust is terug. Laat de werkweken maar weer beginnen.

p.s. Franka slaapt een stuk rustiger nu ze bij Punky in het hok ligt.

De gezellige dagen komen er weer aan...

De afgelopen 2 weken waren spannnend voor Franka. Ze ging voor het eerst Sint Maarten lopen en natuurlijk was daar nog de intocht van Sinterklaas. Thorben heeft er allemaal nog geen idee van maar Franka kon haar spanning goed op hem overbrengen. Ondertussen proberen Dicky en ik een nieuwe studieruimte te bouwen en voor Thorben een kamer te maken. Maar echt vlotten wil dat nog niet. Of we zijn te druk met werk of we hebben veel afspraken buiten de deur. We proberen het een beetje af te wisselen dat dan ik thuis blijf met de kinderen en dan Dicky anders wordt het voor hen ook een beetje te druk. Afgelopen weekeind waren wij zelf ook niet ontspannen meer. Gelukkig reageren Frank en Thor hier goed op. Ze laten ons dan ook maar wat geworden. Geweldige kinderen hebben wij.

Zo af en toe probeer ik nog een ritje met ze te maken in de bolderkar. Dat vinden ze alle twee helemaal geweldig. Ook tijdens het Sint Maarten lopen ging de bolderkar mee. Franka en ik hadden samen een lampion gemaakt van een heks. Daar was ze helemaal trots op. Thor lag op de kussens in de bolderkar en was lekker om zich heen aan het kijken. Frank wilde graag bij hem liggen maar moest van mij gewoon lopen. Het duurde tijden voordat ze bij het eerste huis durfde aan te bellen. Ik moest haar optillen en de buurvrouw en ik moesten het liedje voor haar zingen. Volgens mij moeten we nog een beetje werken aan het Sint Maarten principe bij haar. Het tweede huis was helemaal moeizaam. Daarna wilde ze nog een derde proberen maar besloot toen ze bij de deur was dat het maar afgelopen moest zijn. Ondertussen liep ik met de bolderkar, haar tas en de lampion. Eigenlijk moest ik haar ook nog tillen. Maar ja, ik had mijn armen vol. Die kreeg ik terug ook. Toen ik haar vroeg of zij haar lampion zelf wilde dragen zei ze terwijl ze haar kleine beer vast had: "Ik heb maar twee armen toch" Zaterdag was het dan zover. De intocht van Sinterklaas. Eerst op televisie kijken. Hier vond ze niet echt wat aan. Thor wel. Die lach gewoon lekker vanuit zijn wipstoel naar de tv te kijken. Franka ging spelen. Uiteindelijk was dat afgelopen en ging ik de fiets met de kar pakken. Zij had zo'n zin om een eindje te fietsen dat het haar volgens mij niet uitmaakte waar naar toe zij ging. Naar het dorp om Sinterklaas te kijken was dan wel oke. Ik moest haar de hele tijd vasthouden. Ze zei dat ze het wel leuk vondt. Maar ik weet het nog steeds niet. Binnen in de zaal begon ze gelijk al te miepen dat ze naar huis wilde. Uiteindelijk hebben we het een uur volgehouden. Nu moet ik zeggen dat ze in Nieuwolda niet in staat zijn een echt leuke intocht te organiseren. De Pieten strooien niet met snoepgoed, er is geen spannend verhaal en je ziet de boot gewoon vertrekken voor de intocht vanaf de kant. De zaal in het dorpshuis is niet eens leuk aangekleed. Franka vond er niet veel aan. In de fietskar terug naar huis vond ze dan wel weer leuk.
Eenmaal thuis gekomen waren de buurman en zijn broer al bezig met het weghalen van bomen en struiken in onze tuin. Dat vond Frank in ieder geval interessanter dan Sinterklaas. We hebben hierdoor weer veel licht in huis. Hiervoor is onze dank groot. We kunnen in ieder geval de kinderen weer in de tuin zien spelen. Daar wordt ik helemaal blij van. 's-Avonds mochten de kinderen hun schoen zetten. Dat vond Frank wel spannend. Zij moest ook een liedjes voor Thor zingen. Na een derde poging ging ze dan ook echt meezingen.
De volgende ochtend was Sint langsgeweest met badkrijtjes voor Frank en een badboekje voor Thor. Allebei waren ze blij met hun cadeau. 's-Middags ben ik met de kinderen naar de verjaardag van Annet gegaan. Dicky bleef thuis om het een en ander te doen. Frank vondt vooral Noortje het hondje leuk en Thor was zo moe dat hij uiteindelijk bij opa op schoot in slaap was gevallen.
Nu is er weer een nieuwe week begonnen. Een week met alweer veel dingen voor Franka. Ze wil namelijk graag naar school om te leren schrijven en lezen. Bij de kabouters (kinderopvang) mocht ze vandaag mee naar de BSO (buitenschoolse opvang) om met taal aan de slag te gaan en donderdag gaan we naar de peuterspeelzaal. Ik ben benieuwd wat ze daarvan vindt. Ook Thor gaat mee. Die zal de boel wel bij elkaar brullen omdat het zijn slaaptijd is. Ik ben benieuwd hoe het gaat.