Ik als computerhater ga proberen een blog bij te houden. Die lieve man van mij weet nog van niets. Wat zal hij verrast zijn. Ik vind het zo leuk om berichten van onze vrienden te lezen op hun blogs en dacht misschien vinden zij het ook wel leuk om met ons mee te kijken.
Nog twee weken en dan zit mijn zwangerschapverlof erop. De echte drukte kan dan weer beginnen. Ik verlang daar ontzettend naar. Ik probeer Franka ondertussen alweer te drillen. Het uitslapen van haar 's-ochtends (tot 7 uur ongeveer) kan dan echt niet meer. Ooh en wat kan zij treuzelen. Ze is net zo'n treuzelaar als haar papa. haha. Dus vanmorgen was het weer een groot gevecht. Nu kleren aan, handen wassen, gezicht wassen, tanden poetsen en nee je mag geen melk meer daar hebben we geen tijd meer voor. " Mama haar schoenen aan?" " Nee Franka, waar heb jij jouw schoenen verstopt. Mama ik wil ook make-upen." enzovoorts. Thorben ligt ondertussen zoet in de box te spelen. Franka wil dan weer bij hem in de box. "Mama ik kan er niet meer bij. Thorben ligt anders." Ik kijken, heeft hij zich 180 graden omgedraaid en is een stukje naar opzij geschoven. Die kerel gaat zo snel. Ik ben gewend dat een baby gewoon lekker stil ligt te wachten maar hij niet. En hij kletst alsof het een theetante is. Maar goed, eindelijk om half 9 zaten we allemaal in de auto op weg naar de kinderopvang. Franka en haar grote vriend Beorn kwamen tegelijk aan. Beorn stond Franka al te roepen en andersom. Ze hadden beiden geen tijd meer om de mama's gedag te zeggen. Thorben keek in het rond en zat naar alle vrouwen in zijn omgeving verleidelijk te lachen. Hehe, eindelijk tijd om te bloggen en te schrijven. Het is weer gelukt vanmorgen.
Nog twee weken en dan zit mijn zwangerschapverlof erop. De echte drukte kan dan weer beginnen. Ik verlang daar ontzettend naar. Ik probeer Franka ondertussen alweer te drillen. Het uitslapen van haar 's-ochtends (tot 7 uur ongeveer) kan dan echt niet meer. Ooh en wat kan zij treuzelen. Ze is net zo'n treuzelaar als haar papa. haha. Dus vanmorgen was het weer een groot gevecht. Nu kleren aan, handen wassen, gezicht wassen, tanden poetsen en nee je mag geen melk meer daar hebben we geen tijd meer voor. " Mama haar schoenen aan?" " Nee Franka, waar heb jij jouw schoenen verstopt. Mama ik wil ook make-upen." enzovoorts. Thorben ligt ondertussen zoet in de box te spelen. Franka wil dan weer bij hem in de box. "Mama ik kan er niet meer bij. Thorben ligt anders." Ik kijken, heeft hij zich 180 graden omgedraaid en is een stukje naar opzij geschoven. Die kerel gaat zo snel. Ik ben gewend dat een baby gewoon lekker stil ligt te wachten maar hij niet. En hij kletst alsof het een theetante is. Maar goed, eindelijk om half 9 zaten we allemaal in de auto op weg naar de kinderopvang. Franka en haar grote vriend Beorn kwamen tegelijk aan. Beorn stond Franka al te roepen en andersom. Ze hadden beiden geen tijd meer om de mama's gedag te zeggen. Thorben keek in het rond en zat naar alle vrouwen in zijn omgeving verleidelijk te lachen. Hehe, eindelijk tijd om te bloggen en te schrijven. Het is weer gelukt vanmorgen.
